اختر القاريء
فارسى
سوره نبأ - تعداد آیات 40
عَمَّ يَتَسَاءَلُونَ ( 1 ) 
آنها از چه چیز از یکدیگر سؤال می‌کنند؟!
عَنِ النَّبَإِ الْعَظِيمِ ( 2 )
از خبر بزرگ و پراهمیّت (رستاخیز)!
الَّذِي هُمْ فِيهِ مُخْتَلِفُونَ ( 3 )
همان خبری که پیوسته در آن اختلاف دارند!
كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ( 4 )
چنین نیست که آنها فکر می‌کنند، و بزودی می‌فهمند!
ثُمَّ كَلَّا سَيَعْلَمُونَ ( 5 )
باز هم چنین نیست که آنها می‌پندارند، و بزودی می‌فهمند (که قیامت حق است)!
أَلَمْ نَجْعَلِ الْأَرْضَ مِهَادًا ( 6 )
آیا زمین را محل آرامش (شما) قرار ندادیم؟!
وَالْجِبَالَ أَوْتَادًا ( 7 )
و کوه‌ها را میخهای زمین؟!
وَخَلَقْنَاكُمْ أَزْوَاجًا ( 8 )
و شما را بصورت زوجها آفریدیم!
وَجَعَلْنَا نَوْمَكُمْ سُبَاتًا ( 9 )
و خواب شما را مایه آرامشتان قرار دادیم،
وَجَعَلْنَا اللَّيْلَ لِبَاسًا ( 10 )
و شب را پوششی (برای شما)،
وَجَعَلْنَا النَّهَارَ مَعَاشًا ( 11 )
و روز را وسیله‌ای برای زندگی و معاش!
وَبَنَيْنَا فَوْقَكُمْ سَبْعًا شِدَادًا ( 12 )
و بر فراز شما هفت (آسمان) محکم بنا کردیم!
وَجَعَلْنَا سِرَاجًا وَهَّاجًا ( 13 )
و چراغی روشن و حرارت‌بخش آفریدیم!
وَأَنزَلْنَا مِنَ الْمُعْصِرَاتِ مَاءً ثَجَّاجًا ( 14 )
و از ابرهای باران‌زا آبی فراوان نازل کردیم،
لِّنُخْرِجَ بِهِ حَبًّا وَنَبَاتًا ( 15 )
تا بوسیله آن دانه و گیاه بسیار برویانیم،
وَجَنَّاتٍ أَلْفَافًا ( 16 )
و باغهایی پردرخت!
إِنَّ يَوْمَ الْفَصْلِ كَانَ مِيقَاتًا ( 17 )
(آری) روز جدایی، میعاد همگان است!
يَوْمَ يُنفَخُ فِي الصُّورِ فَتَأْتُونَ أَفْوَاجًا ( 18 )
روزی که در «صور» دمیده می‌شود و شما فوج فوج (به محشر) می‌آیید!
وَفُتِحَتِ السَّمَاءُ فَكَانَتْ أَبْوَابًا ( 19 )
و آسمان گشوده می‌شود و بصورت درهای متعددی درمی‌آید!
وَسُيِّرَتِ الْجِبَالُ فَكَانَتْ سَرَابًا ( 20 )
و کوه‌ها به حرکت درمی‌آید و بصورت سرابی می‌شود!
إِنَّ جَهَنَّمَ كَانَتْ مِرْصَادًا ( 21 )
مسلّماً (در آن روز) جهنّم کمینگاهی است بزرگ،
لِّلطَّاغِينَ مَآبًا ( 22 )
و محل بازگشتی برای طغیانگران!
لَّابِثِينَ فِيهَا أَحْقَابًا ( 23 )
مدّتهای طولانی در آن می‌مانند!
لَّا يَذُوقُونَ فِيهَا بَرْدًا وَلَا شَرَابًا ( 24 )
در آنجا نه چیز خنکی می‌چشند و نه نوشیدنی گوارایی،
إِلَّا حَمِيمًا وَغَسَّاقًا ( 25 )
جز آبی سوزان و مایعی از چرک و خون!
جَزَاءً وِفَاقًا ( 26 )
این مجازاتی است موافق و مناسب (اعمالشان)!
إِنَّهُمْ كَانُوا لَا يَرْجُونَ حِسَابًا ( 27 )
چرا که آنها هیچ امیدی به حساب نداشتند،
وَكَذَّبُوا بِآيَاتِنَا كِذَّابًا ( 28 )
و آیات ما را بکلی تکذیب کردند!
وَكُلَّ شَيْءٍ أَحْصَيْنَاهُ كِتَابًا ( 29 )
و ما همه چیز را شمارش و ثبت کرده‌ایم!
فَذُوقُوا فَلَن نَّزِيدَكُمْ إِلَّا عَذَابًا ( 30 )
پس بچشید که چیزی جز عذاب بر شما نمی‌افزاییم!
إِنَّ لِلْمُتَّقِينَ مَفَازًا ( 31 )
مسلّماً برای پرهیزگاران نجات و پیروزی بزرگی است:
حَدَائِقَ وَأَعْنَابًا ( 32 )
باغهایی سرسبز، و انواع انگورها،
وَكَوَاعِبَ أَتْرَابًا ( 33 )
و حوریانی بسیار جوان و هم‌سن و سال،
وَكَأْسًا دِهَاقًا ( 34 )
و جامهایی لبریز و پیاپی (از شراب طهور)!
لَّا يَسْمَعُونَ فِيهَا لَغْوًا وَلَا كِذَّابًا ( 35 )
در آنجا نه سخن لغو و بیهوده‌ای می‌شنوند و نه دروغی!
جَزَاءً مِّن رَّبِّكَ عَطَاءً حِسَابًا ( 36 )
این کیفری است از سوی پروردگارت و عطیه‌ای است کافی!
رَّبِّ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَمَا بَيْنَهُمَا الرَّحْمَٰنِ ۖ لَا يَمْلِكُونَ مِنْهُ خِطَابًا ( 37 )
همان پروردگار آسمانها و زمین و آنچه در میان آن دو است، پروردگار رحمان! و (در آن روز) هیچ کس حق ندارد بی اجازه او سخنی بگوید (یا شفاعتی کند)!
يَوْمَ يَقُومُ الرُّوحُ وَالْمَلَائِكَةُ صَفًّا ۖ لَّا يَتَكَلَّمُونَ إِلَّا مَنْ أَذِنَ لَهُ الرَّحْمَٰنُ وَقَالَ صَوَابًا ( 38 )
روزی که «روح» و «ملائکه» در یک صف می‌ایستند و هیچ یک، جز به اذن خداوند رحمان، سخن نمی‌گویند، و (آنگاه که می‌گویند) درست می‌گویند!
ذَٰلِكَ الْيَوْمُ الْحَقُّ ۖ فَمَن شَاءَ اتَّخَذَ إِلَىٰ رَبِّهِ مَآبًا ( 39 )
آن روز حق است؛ هر کس بخواهد راهی به سوی پروردگارش برمی‌گزیند!
إِنَّا أَنذَرْنَاكُمْ عَذَابًا قَرِيبًا يَوْمَ يَنظُرُ الْمَرْءُ مَا قَدَّمَتْ يَدَاهُ وَيَقُولُ الْكَافِرُ يَا لَيْتَنِي كُنتُ تُرَابًا ( 40 )
و ما شما را از عذاب نزدیکی بیم دادیم! این عذاب در روزی خواهد بود که انسان آنچه را از قبل با دستهای خود فرستاده می‌بیند، و کافر می‌گوید: «ای کاش خاک بودم (و گرفتار عذاب نمی‌شدم)!»
كتب عشوائيه
- بررسی حجیت اخبار آحاد در عقیدهخبر واحد اصطلاحاً خبری است که تعداد راویان یا طرق روایت آن به تواتر نرسیده باشد به همین دلیل در مباحث سنت نزد برخی از اصولیین چنین خبری «مظنون الصدق» تلقی شده است. حجیت خبر واحد در اثبات عقاید محل خلاف است.
نویسنده : علی صارمی
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/385591
تحميل :
- روش عملی تزکیه در پرتو قرآن و سنتاستاد عمر اشقر» در اين رساله کوچک و پرمحتوا، با ارائه روشي در سايه قرآن و سنّت راهکار و روش تزکيه نفس را اين چنين بيان کرده است: حلاوت ايماني - قطع‌نمودن ريشه‌هاي فساد- تجديد ايمان، - داشتن علم - شناخت و معرفت عمتهاي الهي - ذکر موت، قبر، حشر، جهنّم و بهشت.
نویسنده : عمر بن سليمان الأشقر
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/257618
تحميل :
- مکتب در فرآیند تکامل [نظری بر تطور مبانی فکری تشیع در سه قرن نخستین]بحران و تثبیت در دوره تکوینی اسلام شیعی؛ ابوجعفر ابن قبه رازی و سهم او در اندیشه شیعی امامی کتابی نوشته آیت الله سیدحسین مدرسی طباطبایی است که به سال 1993 از سوی انتشارات داروین در شهر پرینستون چاپ شد. این کتاب درباره مفهوم امامت و تکامل آن نزد شیعیان است. پیدا است که در این موضوع آثار زیادی به نگارش درآمده ولی مدرسی باورهای مختلف درباره امامت و غیبت را برای نخستین بار مورد مطالعه تاریخی قرار داده است. در واقع کتاب او یک تاریخنگاری برای اندیشه امامت است.
نویسنده : حسین مدرسی طباطبایی
ناشر : المكتب التعاوني للدعوة وتوعية الجاليات بحي الربوة بمدينة الرياض
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/384036
تحميل :
- نگاهی به اعتبار و جایگاه سنتچیزی که در حجیت و حمایت سنت قابل اعتماد است عدالت و ثقه راویان است و این روند باید تا پایان سند ادامه داشته باشد خواه از راه حفظ صورت گیرد یا کتابت یا اصلاً توسط فهمی حاصل شود که بدون گنگی و ابهام، معانی را در قالب الفاظ قالب ریزی کند
نویسنده : عبدالغنی عبدالخالق
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/258081
تحميل :
- تصحيح يك اشتباه تاريخي درباره وهابيتبی‌تردید کتاب (تصحيح خطأ تاريخي حول الوهابية) نوشتة دکتر محمد بن سعد الشویعر کتاب خوب و مفیدی است که نویسنده در آن به رد و ابطال شبهاست و افتراهای دروغین و ظالمانه‌ای که از سوی دشمنان کنیه توز اسلام به شیخ الإسلام محمد بن عبدالوهاب رحمه الله و دعوت تجدیدی‌اش نسبت داده می‌شود پرداخته است. آنان از نام (وهابیت) یا (وهبیت) سوء استفاده می‌کنند که نام فرقه‌ای از اباضیه (خوارج) است که به عبدالوهاب بن رستم نسبت داده می‌شود. در قرن دوم هجری به دشمنی با اهل سنت و مخالفت با تعالیم اسلام ظهور کرد و در شمال آفریقا انتشار یافت. مؤلف در این کتاب ثابت کرده است که نامگذاری دعوت شیخ محمد بن عبدالوهاب به وهابیت به دو دلیل اشتباه است. 1- اشتباه تاریخی. 2- اشتباه لفظی. وهابیتی که علمای اسلام مردم را از آن بر حذر داشته‌اند، در قرن دوم هجری بود، همچنین وهابیت نسبت دادن فرقه به نام پدر فرد است کاملاً اشتباه است. زیرا این کار نسبت دادن شیء به غیر اصل خودش است. همچنین توصیه می‌کنیم که این کتاب، جهت خدمت به اسلام، نشر علم شرعی و رد شبهاست و ادعاهای دشمنان دعوت شیخ محمد بن عبدالوهاب رحمه الله از سوی دوستان اعم از دعوتگران و دیگر کسانی که توانایی ترجمه آن را دارند، به زبانهای دیگر ترجمه شود. هرگاه صحت ترجمه و خالی بودن آن از اشکال محرز شود، ریاست این مرکز آماده همکاری کامل، بازنگری و کمک به چاپ ترجمه کتاب خواهد بود. از خداوند می‌خواهیم که قلب‌ها و اعمال ما را اصلاح، دینش را یاری و شعارش را چیره نماید و دشمنان اسلام را در همه جا خوار و نابود سازد. او شنوا و نزدیک است.
نویسنده : محمد بن سعد الشويعر
مترجم : اسحاق بن عبدالله دبيرى العوضى
ناشر : سایت عقیده http://www.aqeedeh.com
المصدر : http://www.islamhouse.com/p/1157
تحميل :
